13 t/m 16 februari

16 februari 2018 - Paramaribo, Suriname

Mijn eerste 4 stagedagen zitten er al weer op. Dit was wel eventjes wennen. Terwijl ik het vanaf de eerste dag bloedheet heb op stage, zitten er kinderen in een dik vest, omdat zij het best koud hebben. Dit is natuurlijk ook logisch aangezien het deze week kouder was. Het was namelijk 29 graden in plaats van 35. Ook wordt je door alle kinderen aangesproken met “juffie” in plaats van juf. “Hoe oud ben jij juffie?” vroegen de kinderen aan mij. Toen ik zei dat ze dat mochten raden, dacht het ene kind dat ik 98 was en het andere kind dat ik 16 was. Ik denk niet dat dit een goed teken is.

Dinsdag middag gingen we weer naar Torarica. Als je daar naar binnen loopt, heb je toch echt even het gevoel dat je op vakantie bent. Ik denk dat we daar nog veel tijd gaan doorbrengen.

Op mijn stageschool werd Valentijnsdag woensdag uitgebreid gevierd. Het was de bedoeling dat iedereen in het rood kwam. Laat ik nou net op het laatste moment besloten hebben om mijn rode broek toch maar niet mee te nemen, omdat ik die waarschijnlijk toch niet aan ging doen. Gelukkig had Isabel wonder boven wonder een rode broek en een rode rok ik haar koffer gepropt en kon ik deze lenen.  Alle kinderen schreven lieve briefjes voor elkaar en deze werden dan in de klas voorgelezen.Na deze stagedag vol liefde, besloten we om ons visum verder te gaan regelen. In Nederland zijn we hier al een paar maanden mee bezig geweest, maar gelukkig zijn we hier nog lang niet mee klaar. We moeten eerst een stempel hebben en geld storten, daarna een online aanvraag indienen en dan moeten we nog een aantal keer langs bij een kantoor. We besloten om deze middag te beginnen met het fixen van de stempel. Na wat speurwerk, dachten we dat we eindelijk het goede kantoor gevonden hadden. Dit adres stond ook gewoon op ons papier. Wonderbaarlijk genoeg was dit de vreemdelingendienst van Bali en begon deze man ons hard uit te lachen toen we aankwamen. Aangezien we niet van plan zijn om binnenkort naar Bali te gaan, moeten we onze zoektocht naar de stempel volgende week voortzetten. Om deze teleurstellende actie te verwerken, zijn we naar de Hermitage mall gegaan. De bedoeling was om daar te gaan winkelen. Nou, ik weet niet waar de Surinaamse mensen hun kleding kopen, maar hier in ieder geval niet. Tenzij je in doorschijnende of te kleine kleren rond wilt lopen, moet je hier niet zijn. Gelukkig hadden ze hier wel een Mac en waren we met onze mc flurry’s toch weer even in onze natuurlijke habitat.

Donderdag was onze laatste stagedag van de week. Ik moet zeggen dat ik dit ook wel een heel fijn idee vond. Na onze stagedag deden we een poging 2 tot shoppen, maar dit keer in het centrum van de stad zelf. Ook na deze shopsessie blijft het voor mij een raadsel waar de mensen hier hun kleren vandaan halen. Hierna gingen we naar Torarica, om mee te doen aan onze eerste full body workout. De mevrouw die deze les gaf, was heel erg enthousiast. Wij na zo’n 10 minuten wat minder. Het ging nog niet zo soepeltjes, maar gelukkig hebben we nog even om hierin te komen.

Vandaag was ons plan om lekker niks te doen en bij het zwembad te gaan liggen. Dat niks doen moet wel lukken, aangezien het vandaag Chinees Nieuw jaar is en alles hier daarom dicht is. Dat bij het zwembad liggen wordt wat lastiger, omdat het al de hele ochtend met bakken uit de hemel komt vallen. Vanavond gaan we in ieder geval met een groepje uit eten, dus dan kijken we daar maar lekker naar uit.


Stay tuned xoxo

Foto’s

4 Reacties

  1. Marcel:
    16 februari 2018
    leuk, jullie zijn al aardig gewend aan het land.
  2. Corien:
    16 februari 2018
    💕💕
  3. Oma Desy:
    17 februari 2018
    Fijn weer wat te horen van je avonturen. Kus.
  4. Caty:
    18 februari 2018
    Ik hoop dat je genoeg kleding heb mee genomen
    Anders sturen we wat naar je op 😂💋