20 t/m 23 februari

Dinsdag was er eerst natuurlijk weer stage. Het wordt steeds lastiger om op stage mijn stoel te bemachtigen, omdat mijn stagekindjes ruzie maken om wie er op “de stoel van de juf” mag zitten. Er zitten gemiddeld zo’n 3 kinderen op mijn stoel. Verder vertelden mijn stagekinderen toen ik vroeg “Wat moet ik nou echt nog doen in Suriname?” dat ik echt naar de game hall moet en dat ik toch ook echt snel frietjes moet gaan eten in de stad, dus dat gaan we dan ook maar even doen binnenkort, aangezien we dit niet in Nederland kunnen doen. Na weer een stagedag besloten Raquel en ik op avontuur te gaan. Isabel kon helaas niet mee, want die lag ziek op bed. De arme schat. We gingen met ons fietsje naar de stad. Dit was al een hele opgave, maar met google maps kwamen we uiteindelijk toch op bestemming aan. Toen we in de stad aankwamen, wisten we eigenlijk niet wat we er gingen doen. Maar het idee was leuk en we hadden er weer een tourtje opzitten. We herkennen de stad nu zelfs een beetje en weten ongeveer altijd wel waar we zijn. Met de nadruk op ongeveer. Daarna hebben we een grootse ontdekking gedaan. 5 minuutjes van ons huis zit een mega grote Chinese supermarkt, waar ze alles lekker goedkoop verkopen. Het enige nadeel is dat niemand in deze winkel Nederlands spreekt en ook geen Engels trouwens, dus toen ik vroeg waar het muggenspul ligt, (wat we redelijk hard nodig hebben, omdat ik een beetje lek gestoken wordt, zodra ik dit niet op heb) brabbelde een man iets in het Chinees en liep weg. Maar verder is dit een prima ontdekking en gaan we hier nog heel wat boodschapjes halen.

Woensdag ging ik opnieuw naar stage en weer begon de dag met alle kinderen plus mijn mentor die klaagden dat het vandaag weer zo koud was. 27 graden. Heel koud inderdaad. Ik heb woensdag ook mijn eerste rekenles gegeven, de kinderen waren enthousiast en hadden het er aan het einde van de ochtend nog over, dus ik denk dat dat een goed teken is. Na stage zou onze huisbaas komen, dus we gingen snel naar huis. Dit “snel” had natuurlijk niet gehoeven, wanneer leren we dat nou???? Om 14:00 hadden we de afspraak staan. Om 16:30 kwam onze huisbaas aan. Het duurde even, maar dan heb je ook wat. Isabel en ik slapen al bijna 2 weken op een matras wat zo hard is dat je het niet eens meer slapen kan noemen, maar dat is nu gefixt, dus deze meid is helemaal blij. Om dit te vieren besloten we roti te halen bij een van de bekendste roti tentjes in Paramaribo. Dit idee was heel leuk, de uitvoering iets minder. Vooral Raquel vond het geen succes. Maargoed, voor 3 euro pp hadden we een maaltijd op tafel getoverd. We gaan binnenkort nog maar eens terug om een ander gerechtje uit te proberen.

Donderdag ging ik, verrassing, eerst naar stage. Ik zou graag meer foto’s en filmpjes etc. van stage willen laten zien, maar de school heeft aangegeven dit liever niet te willen. Ik ga wel proberen binnenkort een filmpje van de school te maken, zonder kinderen, zodat ik iets kan laten zien. Ik begin nu steeds meer te wennen op stage en krijg ook een band met de kinderen. (: ’S Middags gingen we lekker naar Torarica. Een beetje voorspelbaar wel. ’S Avonds hadden we met Pippi, Eline, Marcia en Ramona afgesproken om samen pizza te eten bij Pippi en Eline thuis. Nadat we 2 uur verder waren en Raquel een hartaanval had gehad omdat er een grote pad door de tuin liep, kregen we dan toch eindelijk onze pizza’s.

Vandaag zijn we vrij, maar gelukkig moesten we vanochtend om 7:30 bij de vreemdelingendienst zijn voor een stempel in ons paspoort. Poging nummer 3. Nadat er geen taxi beschikbaar was en we op de fiets gegaan zijn, hebben we na eventjes wachten dan toch eindelijk onze stempel. We moeten ons nu nog online gaan aanmelden enz enz enz. Helemaal leuk. Vanmiddag gaan we zwemmen en vanavond gaan we met een of andere partybus door Paramaribo cruisen. Als dat niet goed klinkt, dan weet deze meid het ook niet meer hoor. Ook gaan we dit weekend een tripje doen, dus we hebben der zin an.

Stay tuned xoxo