12 t/m 18 maart

Welkom bij weer een brand new weekbloggie. Maandag was het nog steeds fissa, want mama en Marsha waren nog steeds in het land. Gelijk uit stage moest er daarom natuurlijk gezwommen worden, want er moest aan de tan gewerkt worden. Nadat we genoeg van de zon hadden, gingen we lekker uit eten bij de Waag. Het was burger dag en daarom namen we allemaal een pasta, dat lijkt me logisch. (Behalve Marsha natuurlijk, die klapte lekker een burgertje)

Dinsdag was het eigenlijk hetzelfde verhaal. Uit stage zo snel mogelijk naar het zwembad toe. Het normale Torarica is vanaf vandaag weer geopend en dit vinden wij toch wel heel erg fijn. Om dit te vieren, trakteerde mama op een milkshakeje. Mama nam een bakje koffie. Oh nee, ze hadden geen koffie. Toen nam ze maar thee. Oh nee, ze hadden ook geen thee. Maar dat mocht de pret niet drukken, want ’s avonds gingen we weer lekker uit eten. Bij ’t Vat dit keer.

Woensdag was een speciale dag in de geschiedenis, want Marsha en mama gingen met mij mee naar stage. Op mijn stage wordt, zoals ik volgens mij al wel eens gemeld heb maarja yolo,  elke ochtend een vlaggenparade gehouden. Mama wilde dit graag zien en Marsha kwam de hele dag met mij mee. Ze wilde het Surinaamse lesgeven waar ik het de hele tijd over heb wel eens zien. Nou, dat heeft ze dus mooi niet gezien, want mijn mentor moest onverwachts voor een andere groep staan, waardoor Marsha en ik vandaag de groep met zijn tweeën mochten draaien. Ik moet zeggen dat dit een bijzondere ervaring was. Marsha vond de kinderen uit mijn klas heel leuk en vooral ook nogal grappig. De kinderen vonden Marsha al helemaal super interessant. Ze heeft het lesgeven niet gezien, maar wel lekker met mij voor de klas gestaan. S ‘middags gingen de meiden weer lekker zwemmen en ’s avonds (verrassing) lekker uit eten. We gingen naar Bar Zuid, wat ontzettend aan te raden valt, mocht je ooit eens in Suriname terecht komen. We namen pizza en spareribs. Ik bedoel, als je dan in Suriname bent, moet je ook Surinaams eten!!!!!!

Na mijn stage, ging ik weer lekker naar Torarica. Ik vond dit zelf ook heel verrassend en totaal niet voorspelbaar. Daarna zijn we bij Shadien gaan eten met Rak, Bel, mama en Mars. Je vraagt je misschien af of we nog kunnen koken. Nou, ik vraag mezelf dat ook af. Toen we aan een chagrijnige mevrouw bij Shadien vroegen of we nog een toetje mochten, snauwde ze dat ze alleen ijs had, dus zijn we lekker bij de Waag een toetje gaan eten en hebben we daar even mee zitten blèren op Guus Meeuwis muziek, waardoor de dj dacht dat we dit leuk vonden en hij vervolgens alleen maar Guus bleef draaien.

Vrijdag besloten we om iets verrassends te doen en niet naar Torarica te gaan. Plottwist. Marsha, mama en ik gingen op trip. We waren in de veronderstelling dat we met een grote groep zouden gaan, maar het bleek dat wij met zijn drieën, een gids en een chauffeur de enigen waren die meegingen. De eerste stop was bij Peperpot. Dit was vroeger een cacao plantage geweest, maar nu een mooi natuurgebied. De bedoeling was om hier vogels te spotten, maar we hebben welgeteld 0 vogels gezien. Om dit leed een beetje te verzachten, kwamen we gelukkig aapjes tegen. Daarna gingen we door naar Mariënsburg. Dit was vroeger een oude Suikerriet plantage en later is hier een suikerfabriek geopend. De gids die we hadden was redelijk onverstaanbaar en ook een beetje dement, aangezien hij zo’n 100 keer hetzelfde vertelde, maargoed we hebben gelachen. Hierna gingen we naar Fort Amsterdam en daarna naar Fredriksdorp. Fredriksdorp was vroeger een koffie plantage. Hier kregen we ook een rondleiding en gelukkig was deze gids beter te verstaan. Kortom, een lekker dagje vol geschiedenis. Na dit dagje waren we wel weer toe aan een snackie en vonden we het een goed idee om onszelf nogmaals te trakteren op een avondje bij Bar Zuid.

Zaterdag was alweer de laatste dag van mama en Marsha. We besloten deze, nadat ze hun koffers gepakt hadden, lekker te spenderen aan het zwembad. Het was dan ook de warmste dag die we tot nu toe hier gehad hebben, dus we vonden dit een goede dagbesteding. Aan het einde van de dag kwam de taxi om mama en Mars op te halen. Deze was gelukkig een half uur te vroeg, waardoor we niet echt normaal afscheid konden nemen. Van mij hadden ze hier nog wel een paar maandjes mogen blijven hoor. Ik mis ze nu al. In de avond hadden we bedacht dat het een leuk plan was om een tapas avond te houden met z’n allen en iedereen zou iets meebrengen. Je verwacht nu hele gekke kookgerechten, maar het kwam erop neer dat er stokbrood, hamburgers, bami en nasi waren. We hebben er deze week trouwens ook nieuwe huisdieren bij gekregen. We hadden tegen Isabel gezegd dat ze er ééntje mee naar huis mocht nemen, omdat ze dit zo ontzettend graag wilde, maar het zijn er helaas wat meer geworden. Beetje flauw van haar hoor. We hebben lekker kakkerlakjes in ons huis. Gelukkig hebben we een spray gekocht waarvan wij zelfs bijna dood neervallen, dus dat hebben we lekker door ons hele huis gesprayed. En lekker dat het nu ruikt!!!!! Ik hoop dat ik in m’n volgende blog kan zeggen dat we deze spray niet meer nodig hebben, maar ik ben bang van niet.

Stay tuned xoxo